بررسی خطرآفرینی درختان کاج ایرانی (pinus eldarica medw.) حاشیه خیابان ها (مطالعه موردی: شهرستان بابل)

خیابان مشخصه مهم حیطه عمومی است و درختان خیابانی نوعی پایش جنگل شهری را نشان می­دهند. فضای سبز شهری به­دلیل ارزش­های زیست محیطی از مشخصه­های مهم هر شهر است، بطوریکه اولین قدم برای برنامه ریزی و مدیریت فضای سبز شهری، دانستن اطلاعاتی در مورد درختان خیابانی اولین قدم برای مدیریت صحیح می­باشد. با توجه به اتفاقات اخیر صورت گرفته خطر آفرینی درختان در شهرستان بابل، در این پژوهش میزان خطرآفرینی درختان کاج ایرانی  (pinus eldarica medw.)در دو سمت خیابان در بخشی از خیابان فلسطین تا دانشکده علوم پزشکی و مسیر دوم از چهارراه فرهنگ تا میدان قاضی­کتی شهرستان بابل با روش آماربرداری صددرصد و با استفاده از معیارهای خطر آفرینی مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع 120 اصله درخت اندازه­گیری شد و پس از تجزیه و تحلیل داده­ها، سهم هر یک از معیارهای خطرآفرین در آنها مشخص و طبقه­بندی میزان خطرات انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که دو معیار شاخه­ و سرشاخه­های خشکیده و مشکلات ریشه (به­ترتیب با 75 و 65 درصد از تعداد کل درختان) بیشترین سهم را در خطرآفرینی درختان کاج دارند در حالی­که معیار شاخه­دهی نامناسب کم اهمیت­ترین عامل است. وزن­دهی معیارهای خطرآفرین نشان داد که 12 درخت (10 درصد کل درختان) در طبقة بسیار خطرناک قرار دارند و باید قطع شوند. در مورد سایر درختان نیز باید اقدامات اصلاحی از جمله هرس تاج انجام شود.